adab-ı muaşeret

Günlük hayatta uymamız gereken, ahlaki kurallardır bunlar. Büyükleri sayalım, küçükleri sevelim. Ama bu yeni nesilde de hiç saygı kalmamış canııııım! Biz hazırlıktayken -türümüzün sınırlı sayıdaki örnekleri olarak biz- servise bindiğimizde en öne geçer pısar kalırdık. Aman büyükler birşey demesin, sakın ha falan diye diye seneyi bitirmiştik. Hatta hatırlarım, bi keresinde en son alınmıştım ve sadece arkada boş yer vardı. Gittim utana sıkıla oturdum ve içimden 'nolur bitsin yol artık yeter varalım okula' diye dua ediyodum, ecel terine buyrun. Çömezliği iyice yedirmiştik kendimize yani, ki düşünülürse tüm okullarda aynıdır bu. Üst sınıfa okuldaki tecrübesi yüzünden arka koltuk bırakılır. Ama nerdeeee! Jenerasyon farkı da bu olsa gerek, pek bi bilmişler. Dikkat de etsinler bence, bu işin çıkışı var, arka bahçesi var, hele ki son sınıfı var hani!

Yorumlar