9 sınavı atlatmış sınıfım insanı, odtü konferansından da sonra ''bitse de gitsek'' modundadır. Hafta sonuna erme gayesi. Sevgili dil anlatım hocamız da acır halimize tabi, sessiz sinema oynamayı önerir. İlk film bulma sırası bizimdir ve tiyatrodan anlayan bi arkadaş sayesinde zor birşey bulmuşuzdur, anlatmalarını istediğimiz ''Ay Işığında Şamata''dır. Karşı gruptan C arkadaşımız debelenerekten ayı anlatmaya çalışır, durur. Hatta videoya bile alınmıştır bu çabaları. C, bir arkadaşı kaldırıp elinden tutar sınıf içinde hoplaya zıplaya gezmeye bile başlar. Tabi ki süper zekasında bir ampul yanmıştır. C, eliyle göbek işareti yapar -hani vardır ya böyle ne bileyim elleri önünde birleştirip tutarsın filan- eğlenir kendi çapında derken süre biter, cevap yoktur. Bizim gruptan B de ''Aya benzeeeer göbeğim...'' diye şarkı söylemeye başlayınca sınıf İstiklal Marşı'na kadar kopar, güler, eğlenir.Hava muhalefeti nedeniyle sınıflarda okunan marş, güzel güzel giderken birden bizim sınıfta ses kesilmiştir. Kaçırmışızdır güya, ama bir türlü başlayamamışızdır. Gülmekten olsa gerek. Ama en son ''Hakkıdır Hakk'a tapan milletimin istiklal!'' dediğimi hatırlıyorum, en azından başı ve sonu var. Zararın neresinden dönülürse kardır.
Yorumlar
Yorum Gönder