bir öcü gördüm galiba

Amanın! Yine buralarda, blog semalarında bir dilo göründü. Yok, öcü dediğim ben değilim tabi. Eheh o derece mazoşistleşmedim; yoksa ben artık gerçek bir mazoşist miyim? Hünk.

''Sınavlarım canlarım benim. Onları ben çok severim.'' Bugün edebiyatçımız bi yazı istedi bizden sınavla ilgili. Zaten ne ödev varsa bana veriyo da, derste görüyo bi ben dinliyorum kendisini. Çekeyim cezamı ben. Ben miyim hocayı takan! Al bana. Neyse, yazıya öyle başlamadım tabi ki. ''Öğrencilerin kabusu olarak da tanımlayabileceğimiz sınavlar, başa beladırlar. Canları cehenneme! Geberin emi! biiiiip'' tarzında yazabileceğimi düşündüm, olmazdı tabi, ayıp, sonra dedim en iyisi bırakayım ben bu işi, anneme filan sorayım sınav hakkındaki düşüncelerini. Öğretmen ya, bi de unutmuştur sınavın ne denli berbat birşey olduğunu, güzel şeyler yazar kesin.

SI-NAV-LAR! Harfleri toplasam anca 8 ediyo; ben bu hafta 9 sınav oldum huleeeeeyyynnnn! Aman diyeyim bizim okulu kazanmayın, gidersiniz filan mazallah, sinir hastası olur çıkarsınız. Adrenalin tavan yapıyo kesinlikle.
Kısa bir özet geçeyim haftayla ilgili, her sınavı tek tek anlatmam tabi, derin izler bırakanlar sadece... Geometri; seyiyorum ben bu dersi! Aman da aman açıymış, kenarmış, bağıntıymış, yerim. Evet fenciyim ama en yüksek sayısal dersim o olur heralde. Matematik ki herşeyim, hocamı severim süper anlatır filan, öyle hatalar yaparım ki sadece işlem hatasıdır ama sevgili hocam oraya kocaaaa bir sıfırı yazmıştır bi kere... Elden ne gelir? Böyle demiyorum tabi. Moralim çok bozuk. İşte burda mazoşistliğim devreye giriyo sanırım. Bütün gün yas tuttum, zaten bir saat boyunca okulda ağlamıştım, eve geldim bi iki katı kadar daha matemliydim. Sonra sevgili abimin telefondaki neşesini, annemin motivasyonunu görünce güdülendim ve işte, doyuma ulaştım, karşınızda, burdayım! Yazacaklarım birikti, bir ordu bekliyor seni...
Psikoloji sınavım vardı da bugün, çok mu belli oluyo?

Yorumlar