gelgit

Siyah beyaz yaşıyorum...
İşte böyle hayatım, hep aynı rengin tonları gibi; bazı yerlerde sert bazı yerlerde yumuşak geçiyo hatlar ama renk aynı. Hani gitarı hep aynı telden çalmak olmaz, insanı bayar ya, işte öyle birşey. Garip değil mi? Sevgili B sorunun derinlerde olduğuna inanıyor. Yok ya, görünürde bişey yok ki derinde olsun! Baksana yılbaşı, yeni yıl filan, büyüyoruz hani. Ama ben bi aşama kaydettiğimi hissetmiyorum. Asıl bu yaşlarda hissedilir de durum bende hiç öyle değil. Kendimi küçük hissediyorum, cüsse veya yaş olarak değil, maneviyat olarak. Belki de bu biraz büyüklerin yanında ne kadar tecrübesiz olduğumuzu anlamaya başlamamdandır he, ne dersin? Sınava gir çık, karneyi al gel, sınıf geçten ibaret hayatımız. Hayata atılmamışız daha, her ne kadar büyüklük taslasak da değil mi?
İşte blogreader, burada Amerika hayallerim devreye giriyor galiba. Birşeyler yapmalıyım, bu hayat benim ve böyle devam etmemeli. Topu topu 70 yıllık ömür dersek hemen harekete geçmek lazım sanıyorum. Bekleyeyim 3 yıl daha, sonra kendim başarmaya çalışıcam.
Ama 3 yıl da kolay değil be hacı. Bişeyler daha yapmak lazım, aklına gelen söylesin he, hobi mobi anladım da yani tırt.