Bomba gibi bir hafta ve bomba gibi bir finalle işte dilo karşında!
Haftaya sınavlar başlıyor, herkeste bir matem havası, çalışmak büyük bir eziyet filan derken bu hafta rahat çalışabileyim diye işlerimi hallettim, planladım, veya öyle gözüküyor. Komenyus projesi var, işte bu Avrupa başkentlerini kapsıyor, güzel bi uygulama, iyi hoş, katılmalıyım, dedim ve çalışmalara başladım. En azından sicilime işlesin, referans olsun, Amerika için güzel bi ön hazırlık, hele ki seçilip de İtalya'ya gitmemi düşünürsek, uuu, çok taş olur lan.
Cuma abime gittik cümbür cemaat, iki gün kaldık maaile orda, eğlendik, gırgır şamata dedik, zaten malumunuz hafta sonu bana ders çalışmak haram, hop bi baktım dersaneye gittim, pazar olmuş. Sevgili B.ye sözüm vardı, evlerimiz yakın, gelcekti bana, trig anlatıcaktım. Evde de kimse yok, ama ev hali, dağınık, yemek de yok kimse olmadığı için, hobarey, birbuçukta eve vardım ve yarım saatte her ne kadar babamdan toplamasını istemiş olsam da aksine dağıtmış bulunduğu ev ortamını derledim, topladım, azıcık atıştırdım ve annemler anca teşrif edebildiler. Ardından sevgili B.ler buyurdular, çayla atıştırma + sohbet filans, ders + dedikodu filans, ardından sadece dedikodu filans, en son yemekle kapanışı yaptık, az önce gitti kendisi. Haftamı şekerle balla bitirmemi sağladıkları için teşekkürler onlara.
Bakıyorum da artık buhranlarda değilim, yine salak salak neşelenip salak salak gülüyorum. Ahah, aslında demin olan da süperdi, tam meyve suyu koyuyodum aynı zamanda B. bişey soruyodu, ona bakarken -tam filmlerdeki gibi ama kop yahu- bardaktan taşmış da üstüme dökülüyomuş haberim yok. Tabi ne işitmediğim kaldı ondan sonra, ''Aşık yavrum neyapsın, Leyla oldu bu iyice mmmh!''
Yalnız plan filan dedim ya, küçük bir şahıs yolda, bakalım ne zaman teşrif edicekler, sevgili halalarını ne zaman rahatsız edilme şerefine nail oldurucaklar bilemedim. Her an, her şey, her şekilde durumları. Planımın içine nası edicekler aceba?
Haftaya sınavlar başlıyor, herkeste bir matem havası, çalışmak büyük bir eziyet filan derken bu hafta rahat çalışabileyim diye işlerimi hallettim, planladım, veya öyle gözüküyor. Komenyus projesi var, işte bu Avrupa başkentlerini kapsıyor, güzel bi uygulama, iyi hoş, katılmalıyım, dedim ve çalışmalara başladım. En azından sicilime işlesin, referans olsun, Amerika için güzel bi ön hazırlık, hele ki seçilip de İtalya'ya gitmemi düşünürsek, uuu, çok taş olur lan.
Cuma abime gittik cümbür cemaat, iki gün kaldık maaile orda, eğlendik, gırgır şamata dedik, zaten malumunuz hafta sonu bana ders çalışmak haram, hop bi baktım dersaneye gittim, pazar olmuş. Sevgili B.ye sözüm vardı, evlerimiz yakın, gelcekti bana, trig anlatıcaktım. Evde de kimse yok, ama ev hali, dağınık, yemek de yok kimse olmadığı için, hobarey, birbuçukta eve vardım ve yarım saatte her ne kadar babamdan toplamasını istemiş olsam da aksine dağıtmış bulunduğu ev ortamını derledim, topladım, azıcık atıştırdım ve annemler anca teşrif edebildiler. Ardından sevgili B.ler buyurdular, çayla atıştırma + sohbet filans, ders + dedikodu filans, ardından sadece dedikodu filans, en son yemekle kapanışı yaptık, az önce gitti kendisi. Haftamı şekerle balla bitirmemi sağladıkları için teşekkürler onlara.
Bakıyorum da artık buhranlarda değilim, yine salak salak neşelenip salak salak gülüyorum. Ahah, aslında demin olan da süperdi, tam meyve suyu koyuyodum aynı zamanda B. bişey soruyodu, ona bakarken -tam filmlerdeki gibi ama kop yahu- bardaktan taşmış da üstüme dökülüyomuş haberim yok. Tabi ne işitmediğim kaldı ondan sonra, ''Aşık yavrum neyapsın, Leyla oldu bu iyice mmmh!''
Yalnız plan filan dedim ya, küçük bir şahıs yolda, bakalım ne zaman teşrif edicekler, sevgili halalarını ne zaman rahatsız edilme şerefine nail oldurucaklar bilemedim. Her an, her şey, her şekilde durumları. Planımın içine nası edicekler aceba?
Yorumlar
Yorum Gönder