Ders çıkarmadım hiçbir şeyden, durmadan konuştum belki tüm gün ama sustum içimde. Sakindim hiç olmadığım kadar, ama sessizliğim bir çığ gibi büyüdü gözlerimde. Dev gibi bir çığ, bağırdım çağırdım, yardım etmedi hiç kimse.
Şiir yazmalıyım bence, kalem kağıt hoop, hatta duvara yazayım, sonra atsın babam beni pencereden. Kendimi Akif sandım bi an, yok ama o aruz filans, no my style babe.
Bugün spora başladım canıms ya sorma pek bi yorgunum. Her gün böyle devam artık, sağlıklı yaşamalıyımm..mışım, öyle diyorlar.
Keşke sevgili B. kadar umursamaz, onun kadar neşeli ve güler yüzlü olabilseydim! Farkettim de arkadaşlarıma değil de uzaktakilere çok sert gözüküyomuşum, hatta geçen gün yolda yürürken araba camından yüzümün halini gördüm ve ben bile ürktüm. Dövecektim de, gibisinden yaklaşıyorum insanlara, korkuyolar tabi onlar da uzak duruyolar tabi, vah yavrum.
Baby can you help me?
I think I've lost my way.
I'm in need of shelter,
Far above this place.
I can see a castle,
High up on this hill.
Could it be my freedom,
Left to my own will?
I thought I, was holding on,
But my heart slipped away.
There's nothing wrong,
That's my song,
I wanna let it play.
I wanna let it play.
This love, needs a home.
Strong, storm by storm.
We'll build a fortress, around us,
Keep us safe from harm.
Yorumlar
Yorum Gönder