moronlaşma sendromu

Yine bir lili klasiği ve yine sınav öncesi moronlaşma sendromu. Evet moron, odun, cansız öge gibi laflar kullanıyorum artık kendim için, yoksa inek çok sevimli kaçıyodu. Resmen bayramı bayram gibi geçirmiyorum, neyse ki arefede biraz kaçamak yapıp börek, sarma, kek, azıcık da temizlik yapıverdim. Pek hamaratım, elimin ayarı da pek iyi bu ara.

Sınavlar var haftaya, iki hafta sonra yine olucaklar, ve sonra yine, diye gidicek, sonra bi bakıcam yaz gelmiş. Yani çok hızlı geçiyo zaman be blogreader, resmen lise bitiyor.

Yeğenime bayramlık aldım zıbını, bahçıvanı, pabucuna kadar kırmızılandı, çok yakıştı bayram şekerime. Herkes de onu gıdısından öpmemi istedi, üç yaş kıyafeti giyen sevgili obez yeğenimi yedim bitirdim. Ayıcık. Boncuk. Elma gözlü. Takıntılı. Isırmalık tam!

Şu dönem takdir alayım da seneye de bedava gideyim dersaneye diye kasıyorum kendimi, gelecek dönem rahatlarım. Ama şu an resmen heyecanlıyım, korkuyorum; uf zaten şu gerzek duyguları bi yenemedim gitti, gerçi bu okul yaptı beni böyle, oks'de bile heyecan yapmamıştım ben bee!

Ama seneye okulumuzun taşınması fikri çok üzüyo beni, ööf! İlkokulda da son sene okulum el değiştirmişti bi gariplikler olmuştu, ne şanslıyım!

Neyse, onlarca ingilizce kelime beni bekler.

Maybe I just want to breath
Maybe I just don't believe

Yorumlar